از سال 90، مديريت دانش به عنوان روش نوين مديريتي، بحث داغ متون مديريت و ديگر حوزههاي وابسته بود.
اين روش، در واقع تكامل ديگر روشهاي مديريتي است، نه چيزي كه ناگهان كشف شده باشد و بتواند طي شش ماه در سازمان پياده شود. سازمانهاي موفق، دريافتهاند كه دانش، مهمترين دارايي آنهاست و برخي اصول اساسي مديريت دانش، در كاركنان و سازمان و جود دارد و آنان به مديريت دانش به عنوان عامل كليدي موفقيت سازمان مينگرند. به همين دليل، سرمايهگذاري هنگفتي براي بهكارگيري اين نوع مديريت، هزينه كردهاند.
فرهاد زعفری آکادمی ایران شف